Acı
Zehra, söze dökülen acıyı, acı olarak kabul etmiyor, artık ağlamak bile istemiyordu. Çünkü içinde öylesine derin bir sızı hissediyordu ki, bunu ortaya koymanın yolu ağlamaktan bile geçmiyordu. Zira artık ruhunun en derinlerinde açılmış olan bu yaranın kapanmayacağını, için için kanamaya devam edeceğini biliyordu.
Sayfa 217 - Çınaraltı Yayınları Ahmet ve TahirefeKitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.