Tarımsal yöntemlerin gerilediği aşikârdır. Toprağın, ekicinin ihtiyaçlarını karşıla-
mak için gerekenden daha fazla ürün vermesini sağlamak faydasızdı, zira artık ürün ih-
raç edilemediğinden böyle bir şey ne toprağı işleyenin durumunu iyileştirebilir ne de
toprağın rant değerini yükseltebilirdi. Dolayısıyla çiftçi, asgari bir özen ve çabayla ye-
tiniyor ve ekinleri satma olasılığı, toprak sahiplerini gelişkin ve daha kazançlı yöntem-
ler benimsemek konusunda bir kez daha cesaretlendirene kadar agronomik bilim unu-
tulmaya terk ediliyordu. Ancak o zaman toprağa sadece bir geçim aracı olarak değil, ay-
nı zamanda bir değer olarak bakılmaya başlanacaktı (