Gözü dönmüş bir kadının çöplüğe bıraktığı bir cenindi, yeni doğmuş bir yavruydu. Yani bir insanoğlu, bir insan kızıydı. Zehir artıklarının, kezzap şişelerinin arasından alıp da iyi niyetlerimle, sevgimle sarıp sarmalayıp ad vermeliydim ona. Gül masalları anlatmalıydım.