Narziss ve Goldmund bir yolculuktu. Goldmun'un ilk uyanışından son uykusuna hikayesini bir yolculukta yanında ben de varmışım gibi okudum. Hesse anlatırken ben dinleyici gibi olmuyorum. Bir çeşit tanık gibi hissediyorum kendimi. Hikayede Narziss ve Goldmun'un farklı şekillerde kendilerince hayatı anlamlandırma çabasından çok hayatın aslında sandığımız kadar anlamlı olup olmadığı sorunsalı önümüzde hep. Goldmund yaşamaya değer veriyor. İliklerine kadar istiyor yaşamı. Vazgeçilebilir bir şey değil onun için yaşam. Kötülükler de solunmalı. Vebadan mahvolmuş kentleri gördüğünde kenarından geçip gitmeyip içinden geçmesi de bundan. Narziss zeka ve adanmışlıktan bambaşka bir karakter. Tüm hücreleriyle bilge. Yüzdeki mimiklerden yaşanmışlığa dair bir anda derin çıkarımlar yapacak bir karakter. Gözlemi anlayışı kusursuz. Yalnızlığı da bundan. Böylesine müthiş bir zihin anlayıştan kaynaklanan bir sevgiye muhtaç. Kitabın büyüsü burada bence. Salt sevgi yahut sevgiden kopuk bir hayranlık aydınlatmıyor ikisinin de yüreğini. Birbirlerine bağlılıkları us ya da düşteki zıtlığın çekimi değil salt yalınkılıç sevgi.

Narziss ve GoldmundHermann Hesse · Yapı Kredi Yayınları · 20221,373 okunma

·

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Elif Demirel