Kitabı bitirdiğiniz anda aman Allahım ben ne okudum diyeceğiniz bir türde kitap ve daha ilk satırlardan sizi ürperten bir şey var kitapta. Gerginliği, kitapta ki o farklı havayı alıyorsunuz. Ve daha ilk satırlardan başlayan o sorular. Kitabın neredeyse sonuna kadar zihninizi işgal eden bitmek bilmeyen sorular. Arayan numara kim? Ne istiyor? Amacı ne? Peki kızın itinayla cevap vermemesinin sebebi ne? "Yanıtlanması gereken tek bir soru var? " O bilinmedik numaradan gelen mesaj işte bu. Bu soru ne? Bize verdiği mesaj ne? Bunu çözemiyorsunuz. Kitap baştan sona gerilim. Okurken her an ne olacağını bekler halde buluyorsunuz. Karakterlerin iç içe geçmiş düşünceleri, birbirilerinde kayboluşları sizi bir şüpheye sürüklüyor ama bu şüphenin sebebini sonuna kadar bulamıyorsunuz. Kitapta bir söz vardı altını çizdiğim; "Birini tanımaya çalışmak, hiç bitmeyen bir yapbozu çözmek gibidir" diyordu. Sahi birini tanımak bu kadar zor mu? Ya da şunu sormak gerekiyor. İnsan kendini tanıyabiliyor mu ki, başkasını tam anlamıyla tanısın. Biz kimiz? Ben kimim? Kendini ne kadar tanıyorum? Ya da tanıdığım gerçek ben mi? Sorulması gereken asıl sorular bunlar bence. Ve kitabın sonunda aldığım mesajda buydu. Tesadüf eseri aldığım bir romanın bu şekilde bitmesi gerçekten beklentilerimi fazlasıyla karşıladı diye bilirim. Fazlasıyla etkileyici, gerilim dolu bu romanda altını çizdiğim onlarca satır oldu. Sürükleyici etkileyici ve beklenmedik bir kitap. Okunmaya değer olduğunu düşünüyorum.

Her Şeyi Bitirmeyi DüşünüyorumIain Reid · Hep Kitap · 20161,171 okunma

·

71 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ayça KURT