"Nerede içimdeki sızım, kızım?" Bazen gözden kaçırdığımız şeyler oluyor hayatta. Bir insanın hep güçlü olması, bundan sonra da güçlü olacak anlamına geliyor sanıyoruz. En büyük yanılgılarımız oluyor bu. Babalarımız. Kiminin dert ortağı, kiminin derdi. Çok sevdiğim ve düşüncelerine hep saygı duyduğum bir arkadaşım gönderdi kitabı. Başlarken her ne kadar fikrimi değiştirse de içindeki yaraların elbette hemen sarılacağını düşünmüyordum. İnanın çoğu yerinde ağlamaktan okuyamadım. Ama direndim, ağladığım yerde not düştüm. Burada ağladım, burada ağladım diye. Bazı hikayeler anlatılmak zorunda kalıyor. Anlaşılmazsa insan yazmak gerektiğini düşünüyor. Kitaplar böyle, anlaşılmak derdi taşıyor. Sanırım "babalar da " öyle. Anlaşılması en güç kişiler onlar ama anlaşılmak zorunda hisseden en kararlı insanlar. "Baba olmadan babaları anlayamazsınız." Seni anlayamamaktan hep korkuyorum. Keyifli Okumalar.

Babalar da AğlarSinan Yağmur · Kapı Yayınları · 2017326 okunma

·

26 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.