Bazı kitaplar düşündürücüdür...
Bir sayfasında bir cümle okursunuz ve o cümle gün boyunca sizi düşündürür.Düşündükçe anlarsınız.Anladıkça ağlarsınız...
Bazen kendiniz için, bazen sevdikleriniz için, bazen ruhunuz için..
Ruhum ölü değil benim.Ama çırpınıyor...
Kanadı kırık bir kuş gibi.Sarılıp sarmalanmak istiyor.İyileştirici bir şeyler deniyor.Denediği ilaçlar büyük yan etkiler yapıyor.Derin yaralar açıyor.Açtığı yaralar ruhumda silinmeyen izler bırakıyor.
Ruhum adına çok şey konuşabilirim...Ama yetmez!
İşte bu kitap bana ruhumun var olduğunu hatırlattı.Var ama yaralı dedi.Var ama sen onu yaralıyorsun dedi.Yaralayıp iyileştirdiğini sanıyorsun...İzlerden haberin yok dedi.
İzlerden haberim var artık Ruh'um...
Kapağı kapatınca evet dedim benim derdim Allah olmalıdır.Hüznüm Allah için olmalıdır.Derdim ve kederim O'nun rızasına uygunluğumla ölçülmelidir.