“Bu muymuş hayat? Peki o halde, bir daha!” Nietzsche’nin Zerdüşt’ünün bu sözleri tıpkı Bay Yalom içinmiş. O iyi bir hayat sürmüş ve büyük pişmanlıkları asla yok. Ölümü dingin karşılayacak olanlardan. Hayatını bu doğrultuda eşi Marily ile yaşamaya gayret etmiş. Ve iyi iş çıkarmış. Sorsalar en baştan bir daha dermiş gerçekten, Schopenhauer’un şu sözlerinin aksine: “Dürüst davrandığı ve akli melekeleri yerinde olduğu müddetçe, yaşamının sonuna gelmiş hiç kimse onu baştan yaşamayı istemeyecektir. Bunun yerine mutlak yokluğu ziyadesiyle tercih edecektir.” Irvin D. Yalom’un muhteşem hayatının muhteşem otobiyografisini kendi ağzından dinlemek; onunla bir yolculuğa çıkmak isteyenlere tavsiyemdir. Alın ve okuyun. Fikirleri, mesleki dehası, aile hayatı, arkadaşlıkları, hastaları ile olan ilişkileri... A’ dan Z’ye Yalom’un taa kendisi. “Zaman dediğimiz devasa cetvel boyunca durmaksızın ilerleyen dar çaplı bir spot ışığı düşünün. Spot ışığının üstünden geçip gittiği yerler geçmişin karanlığında kayboluyor, henüz gelmediği yerlerse olacakların karanlığında gizli bekliyor. Sadece ışığın o an vurduğu yerler yaşıyor ve bunun farkında. Bu fikir bana hep huzur vermiş, şu an yaşıyor olduğum için kendimi şanslı hissetmemi sağlamıştır.” Bunu hiç unutmamak umuduyla her zaman ‘şu an ve şimdi’ de olmak dileğiyle...

Bir Psikiyatristin AnılarıIrvin D. Yalom · Pegasus Yayınevi · 20173,561 okunma

·

130 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Büşra Aydın