Kitap; memur, tahminimce orta yaşlı Makar Devuşkin ile yoksul genç Varvara Alekseyevna'nın karşılıklı mektuplaşmalarından oluşuyor.
Makar Devuşkin'in mektuplarında çok yerde samimi içten seslenmeler var (anacığım, küçük meleğim, iki gözüm...). Aralarındaki ilişkinin öncesini merak ettirdi bana bunlar.
Kitapta farklı yerlerde farklı kişilere ait yoksulluk hikayeleri var. Bunların arasında beni en çok etkileyenler (burda spoiler olabilir) Makar Devuşkin'in komşusu Gorskov'a ait olanlardı. Gorskov'un ölü çocuğunu eşine sorduğu kısım garipti. Muhtemelen psikolojik bir açıklaması vardır. Bilen arkadaşlar yorum yaparsa çok güzel olur.
Bir yerde Makar Devuşkin sadece acil ihtiyaçlarına yetecek kadar fakirleştiği bir dönemde ondan borç istemeye gelen kişiye son parasını veriyor. Kitabın çok yerinde karakterin yüce gönüllüğünü görüyoruz. Hiç beklemediğim kısım ise Makar Devuşkin'in (tahminimce Dostoyevski ilahi adaleti gösterdi) general tarafından ödüllendirilmesi oldu. Eminim birçok okuyucunun gönlüne su serpti bu kısım.
Yazacaklarım bu kadar. Sevgiyle kalın.
Gorskov oğlunu yoksulluktan ötürü kaybediyor yoksulluğunun nedeni de bu dava.. davayı kazanıyor yoksulluğu bitiyor ve o an hani oğlum nerede diye soruyor onu geri getiremeyeceğini anlayınca ölüyor