"Yaşama uğruna binlerce söz edilmiştir âdemden bu yana. “İnsan ne ile yaşar?” yazmış Tolstoy. “Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür, bir orman gibi kardeşçesine” dizeleriyle en saf temennisini sunmuş Nâzım Hikmet. Yeri gelmiş “yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var” demiş Ataol Behramoğlu. Ne ağır bir söz. Topu topu yarım satırı kaplayan bir şiirin dizesi nasıl olur da bu kadar derin anlamlar ve düşünceler barındırır. İnsan, yaşadıklarından ne öğrenir?"
··
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.