Evet, gençliğin verdiği cehaletle idrak edemediği şeyler olmuştu. Bunları şimdi anlıyordu Dorian. Yaşam bir anda tüm o gözalıcı renkleriyle gözünün önüne serilmişti. Şimdiye kadar alevlerde yürümüştü sanki. Daha önce nasıl da anlayamamıştı?
Lord Henry bıyık altından gülümseyerek Dorian'ı seyrediyordu. Psikolojide, hiçbir şey söylenmemesi gereken zamanlar vardır, o bunları çok iyi bilirdi. Dorian Gray hayli ilgisini çekmişti. Söylediği sözlerin onda yarattığı ani etkiye hayret ediyordu, on altı yaşındayken okuduğu, onu daha önce bilmediği konularda aydınlatan kitabı hatırladı, acaba o da benzer bir deneyim mi yaşıyordu? Havaya rasgele bir ok fırlatmıştı. Acaba ok hedefi vurmuş muydu? Ne harika bir çocuktu şu Dorian!
Sayfa 24Kitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.