Aynı yerde aynı saatte alıştığım yüzler var. Onlar beni bilmez ama ben hepsini çok iyi tanırım. Öyle yakından tanırım ki, onlar gülünce ben de gülerim, somurtunca da silerim hemen yüzümden neşeyi. O kadar yakından tanırım işte. Bakmayın yalnız olduğuma, aslında candan dostlarım var benim de. Şu kaldırımlar, şu binalar, şu ağaçlar.. Hatta sokaktan geçerken dostlarıma da bir bakayım diyorum. "Sokakta: 'Şu yok, ötekini göremedim, beriki de görünmüyor…' diye huzursuzluk bile duyarım." Sonra ayak üstü bir konuşma... -Siz sağ ben selâmet. Sever benim gibileri yürümeyi. Benim gibi dışarıya içeriden bakanlar işte. Hatta "O gün o kadar uzun dolaştım ki, her zamanki gibi, nerede olduğumu unuttum." Amaan dedim ne önemi var, yollar benim gibi kaybolacak değil ya! elbet eve giden yollardan biri bırakır beni de. "Hem yürüyor, hem şarkı söylüyordum. Neşeli olduğum zamanlar, sevincini paylaşacak dostu, ahbabı olmayan kimsesiz her mutlu insan gibi ben de mutlaka bir şeyler mırıldanırdım" İşte böyleyim. "bir hayalciyim; gerçek hayatı o kadar az yaşıyorum ki, burada geçirdiğim dakikalar benim için bulunmaz bir mutluluk. " Diğer zamanlarda "Oturmak için çoğu zaman cehennemin bucağındaki yerleri seçer. Gündüz ışığından kaçmak istiyormuş gibi, oralara sığınır. Bir köşeye yerleşince de, sümüklüböceğin duvara yapışması gibi, ayrılmak.." bilmem Puff "izninizle, hikayemi üçüncü kişiden sözeder gibi anlatayım, kendimi anlatmaktan sıkılıyorum" Ne diyordum, haa "Bir köşeye yerleşince de, sümüklüböceğin duvara yapışması gibi, ayrılmak.." bilmem, pardon bilmez. Eee canım hayalperest kahramanımız "sizin, benim aradığımız hayatı ne yapsın! O, bu hayatı küçümser, değersiz bulur. Ama belki bir gün, beğenmediği bu hayatın bir günü için, hem de zevk, mutluluk düşünmeden, pişmanlık ve sonsuz bir keder içinde bütün o hayali yıllarını gözden çıkarmaya razı olacağını hiç aklına getirmiyor. Bu korkunç an henüz çatmadığı için, hiçbir isteği yoktur. Çünkü o, her istediğinin üstündedir, her şeye sahiptir; her şeyi kanıksamıştır. Kendi hayatının yapıcısı olduğu için ona her an istediği şekli verebilir. Zaten hayal dünyası öyle kolay, öyle doğal yaratılıyor ki, bunların hayal olduğuna inanılmıyor bile" Taakii "beğenmediği bu hayatın bir günü için, hem de zevk, mutluluk düşünmeden, pişmanlık ve sonsuz bir keder içinde bütün o hayali yıllarını gözden çıkarmaya razı olacağı.." korkunç gün gelip çatana kadar.. Kahramanımızın başına hayal dünyasından çıkaracak bir durum gerçekleşiyor. O artık katıksız bir aşık! "Sevinç ve mutluluk insanı ne kadar güzelleştiriyor!.. Kalp sevgiyle taşarken içtekini başkasının kalbine dökmek, çevrede her şeyin neşelendiğini, gülüp söylediğini görmek istiyor." Kahramanımız Sanıyordu ki, o da kendisini bu denli sevecek. Kendisime gösterilen şefkat, özen ve sevginin… Evet, kendisine olan sevgisinin yakında başkasına kavuşmanın verdiği sevinçten ayrılmış bir mutluluk payı olduğunu nasıl da anlayamadı. Eline geçen mektubu açıp okumaya başladı.. "Size teşekkür ediyorum! Evet, sevginiz için teşekkür ediyorum. Çünkü hayalime, uyanınca bile uzun zaman unutulmayan tatlı bir düş işlediniz. Çünkü bana kalbinizi kardeşçe açtınız, yaralı kalbime huzur, mutluluk vennek istediğiniz anı yaşadıkça unutmayacağım. Beni bağışlamakla kalbimde gömülü size ait anılan sonsuz minnet duygulanmla bir katdaha yüceleştinniş olacaksınız. Bu anıyı ruhumda ölünceye kadar saklayacağım. Kalbim ihanet bilmez; daha dün, bağlı olduğu kimseye bir an içinde nasıl dönüverdiğini gördünüz. Birbirimizi yitirmeyeceğiz. Bize gelir, bizleri unutmazsınız. Her zaman arkadaşım, kardeşim olacaksınız. Karşılaştığımız zaman bana elinizi uzatırsınız değil mi? Uzatacaksınız; beni bağışladınız, değil mi? Beni eskisi gibi seveceksiniz, değil mi? Evet, sevin beni, unutmayın. Çünkü bu anda ben de sizi öyle seviyorum ki!.. Sevginize layığım, hakedeceğim onu azizdostum! Önümüzdeki hafta onunla evleniyoruz. Beni eskisi gibi seviyor, asla unutmamış. Ondan söz açtığım için darılmayın. Size onunla birlikte gelmek istiyorum. Onu seveceksiniz olur mu? Bağışlayın, unutmayın ve sevin. Sizin Nastenka’nız.” Eee " Yaşayabileceğiniz tek hayat hayal âlemiyse, sizi bekleyen başka bir hayat yoksa ne yapacaksınız? Hayaller sizi zorlayacak, yıkıntılar arasından çalı çırpı ve toz toplayarak başlayacaksınız rüya âleminizi yeniden kurmaya!" Başlasın bakalım!

Beyaz GecelerFyodor Dostoyevski · Varlık Yayınları · 201673,9bin okunma

··

68 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.