Bu günlerde, böyle hüzünlü hikâyelere denk gelmek; beni daha fazla, bir çıkmaza itiyor gibi ama biraz da ben, özellikle seçiyor gibiyim. Kitapta; anlatıcımız, babasının geçmişinden ve onunla lise çağlarına kadar yaşadığı anılardan bahsediyor. Tabii bu anılarda; oldukça üzücü ve imkânsız kavuşmaların, vedaların olduğu kısımlar da var ki aslında hikâyenin en vurucu kısımları, onlar diyebilirim. Böyle kitaplarda dolup dolup, sonunda bir çocuk kitabını okurken bile ağlarım diye korkmuyor değilim. :)
