Arka kapağında "Simyacı'yı okumak, herkes daha uykudayken şafak vakti uyanıp, güneşin doğuşunu izlemeye benziyor." yazıyor. Bana hissettirdikleri de buna benzer şeylerdi. Beni olduğum yerden çekip kısa süren uzun bir yolculuğa çıkardı. Dünyanın döndüğünü, coğrafyalar değişse de hayatların aynı-tek olduğunu, sabrın önemini, farkında ve an'da olmanın gücünü hatırlattı. Çocuksu bir his ama ben de sanırım karşıma çıkan işaretlere artık daha fazla dikkat edeceğim :)
