1713-1784 yıllarında yaşayan Denis Diderot , Aydınlanma Çağı’nın en önemli isimlerinden biridir. Diderot bu romanında 18. yüzyıldaki bir manastırın içyüzünü anlatır. Bir çeşit kadınlar zindanıdır bu manastır. Baştan sona insan doğasına aykırı din baskısına yöneltilmiş bir yergidir bu roman. Ama bireysel özgürlüğe ateşli bir övgüdür de.
Diderot, yaşamlarını kalın taş duvarlar arasında sürükleyen mutsuz kadınların yaşlandıkça ne denli acımasız, doğal duygulardan yoksunlaştığını canlı tablolarla betimler. Erkeklerden uzak yaşamaya mahkum edilen yaşlı kadınlar ve genç kızlardan çoğu eşcinselliğin sapıklığına sürüklenir.
Romanın önde gelen kişisi Suzanne, bu manastır cehenneminden kurtulmak için canla başla çalışır ve bir genç keşişin yardımıyla duvardan aşarak gerçek doğa yaşamına kavuşur.
Diderot'nun belki de önyargılı ve dikkatsiz değerlendirmeler sonucunda en tartışmalı metinlerinden biri olma ününe sahip olmuş Rahibe, Fransa'da iktidara tırmanma yolundaki burjuva sınıfının ve kilisenin ikiyüzlü ahlakının bir belgesidir...
