Yoksulların Babası’ydı…
İstabul’da sıradan bir gündü. Uzun bir koridoru yürüdükten sonra nihayet kapının önündeydi.
Zor nefes alıp veriyordu. Kapıyı çaldı. Araladığı kapıdan, başını içeriye uzattı.
Babacan bir ses ona ‘Gel bakalım’ dedi.
İçeriye girdi. Kısık ses tonuyla, parasız olduğunu, sosyal güvencesinin bulunmadığını