"Peki Narspi, sen sağ ol,
Ben garibi unutma!"
Atı şahlandı birden,
Uçup gitti evine.
Narspi üzülüp ona,
Bakakaldı ardından.
Donup kaldı yerinde,
Yitinceye dek gözden.
"Sağ ol Setner, sen sağ ol!
Unutabilir miyim?
Seninle olmayıp da,
Hiç ele gider miyim?"
Sayfa 174 - Türk Dil Kurumu YayınlarıKitabı okudu
··
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.