Olaysız bir özyaşamöyküsünden bahsedeceğim. Eylemsizliğin yoğun hazzına varmış birini Alvaro de Campos, Ricardo Reis ya da Fernando Pessoa'dan yani var olmaktan kurtulma çabaları içinde olan bir yazarın, öldükten sonra ortaya çıkan yazıları, günlükleri, mektupları ve karalamalarından toplanarak ortaya çıkan bir kitaptan bahsedeceğim. Kütüphanemde iki senedir bir köşede bekleyen bir kitaptı. Kitabın büyüklüğü ve adından ötürü kendimi kitaba hazırlayamamıştım. Ve en nihayetinde bu uzun karantina günlerinde elime aldım ve başladım. Kitap, 26 yaşında intihar eden bir şaire yazılan bir mektupla başlıyor ve parça parça yazılarıyla devam ediyor. Kitabın ismi ne kadar huzursuzluğun kitabı da olsa aslında kitapta hayal gücünün sınırsızlığından bahsediyor genel olarak. Öyle bir sınır tanımama ki seyahat etmeyi bile gereksiz kılıyor Pessoa. En güzel gün batımlarını hiç görülmemiş kendi hayalinde batırdığı güneşler olarak anlatıyor. Kitapta neredeyse değinmediği hiç bir konu yok. Yalnızlıktan, tanrılardan, tekdüzelikten, sıkıntıdan, hiçlikten, intihardan, sahip olamama hissinden, ölümden, yaşamdan, sevgililerden ve daha birçok derin mevzulara dalıp çıkıyoruz Pessoa ile. Yazar kendini hayattan öyle bir soyutlanmış hissediyor ki delirmediğini anlayabilmek için iki psikologla görüşüyor çünkü delirmekten çok korkuyor. Yalnızlığın dibine vurmuş ve kendi hayalleriyle sevişen Pessoa'yı okurken kendi iç dünyanızda hayaller kurduruyor ve sert hesaplaşmalar yaptırıyor. Ne iyilik yapmayı ne de kötülük yapmayı reddederek bütün alışılagelmiş düzeni alaşağı ediyor. Kadınlardan kaçarak, tekdüze bir hayat yaşayarak, politikadan uzak kalarak ve en önemlisi kendi bedeninden dahi ayrılarak içsel bir yalnızlığa gömülüyor kendi dünyasında. Klasikleşmiş mutlu olma yollarından vazgeçerek kendini özgür kılıyor. Kitap, benim için ölmeden bir yıl önce kaleme aldığı yazısıyla bitmişti. Bu kısımdan sonra kitapta "Büyük metinler" başlıyor. Derlenmiş bir kitap olunca malum bu uzun metinlerde önceki bahsettiği konularda çok tekrara düşüyor. Zaman zaman kitabı yarıda bırakmamak için çok direndim. Bazen de hiç bitmesin dediğim zamanlar da oldu. Kitapta en çok şaşırdığım ve sevindiğim bölüm ise Ömer Hayyam'a dair de bilgilere yer verilmesiydi. Velhasıl kelam bu kitabı okumak için sağlam bir psikolojiye sahip olduğunuz ve sabırla vakit ayırabileceğiniz zamanda okumanızı tavsiye ederim.

Huzursuzluğun KitabıFernando Pessoa · Can Yayınları · 201710,5bin okunma

·

24 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ahmet EREN