*İnsanın temel güçsüzlüğünü oluşturan, zafer kazanamayışı değil, kazandığı zaferden yararlanamayışıdır. Gençlik yener her şeyi, o ilk aldatışı, o gizli şeytansallığı alt eder; gelgelelim, kazanılan zafere el atacak, zafere dirilik bağışlayacak kimse bulunmaz ortada; çünkü işin bu aşamasında gençlik geçip gider. Yaşlı kişi, zafere el sürmeyi göze alamaz; arkadan gelen ve hemen girişeceği yeni saldırıyla içi içini yiyen gençlik ise zaferini kendi kazansın ister. Hani şeytan sürekli yenilgiye uğratılır bu yoldan; ama asla yok edilemez.
*Söyler misin kuzum, güzel gözler dediğin nasıl şeydir? Bakışlar mı güzel yoksa? Ben gözlerin kendilerini hiç güzel bulmamışımdır.
*İyi bir kitap en iyi dosttur.
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.