SENİ ÇAĞIRIŞIM BOŞUNA DEĞİL
Yüreğim adına çağırdım seni
Bulutlara tutun, yağmurlarla gel
Güneşin doğup da, battığı yerden
Yalnız benim olan bir baharla gel
Gel ki, ayak sesleri duyuluyor yokluğun
Kuşları da ağlatan bir depremdir gökyüzü
Ölümsüz bir cazibe saklıyor evlerinde
Dönüşü olmayana çekiyor ömrümüzü
Sabrını taşıyarak sırtımda semenderin
Gidiyorum en gizli ormanına gecenin
Güneşten usul usul çalıyorum gölgeni
İhanet kurşunuyla vursun avcılar beni
Vaatler, meyhaneler, nağmeler, sesler yalan
Neruda'nın Umutsuz Şarkı'dır duyulan
Kanatları çiçek turnalarla gel
Sırları gösteren aynalarla gel
Yıkılsa da dünyam avuçlarımda
Benzeri olamayan dünyalarla gel