Hücre ve ötesi...
İlk başta hücre, boş, sessiz, mezar gibidir. Ama ilk beş dakikadan sonra duvarların ya da yerin her santimetre karesinin anlatacak acı bir hikayesi olduğunu görürsünüz. Binlerce susturulmuş ses; değişmez, sürekli mırıltılarıyla doldururlar onu. Çok geçmeden dinlenmekten, hep aynı acıların biteviye tekrarlanmasından bıkarsınız.
Sayfa 46 - Ayrıntı
··
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.