Anne karnındaki bir bebeğin babasının cinayetine tanık olması ve bütün hikayeyi onun bakış açısıyla anlatmasına dayanan roman. Bebeğin annesinin sevgilisi amcası, şair olan babasının da başka bir sevgilisi var. Aşk bitmiş geriye paylaşılamayan koskoca bakımsız bir ev kalmış. En çok bebeğe üzülüyorsunuz çünkü bu keşmekeşin içinde unutulan bir tek o. Babasını, annesinin tehlikesine karşı uyarmaya çalışan bebek -romanı okuyunca bebeğe birey gözüyle bakıyorsunuz- hiçbir şey yapamadan olaylara tanık olmanın acısını yaşar. Annesine ‘Cani’ der ancak bu caninin sevgisine ve merhametine ihtiyacı vardır. Katil olsa bile annesinden ayrılmak istemez. Hapishane fikri bile cazip görünür ona. Ya da katillerle beraber özgür yaşamak yeter ki sevgili annesi onu bırakmasın. Zaten kitabın sonunda annesinin yüzüne baktığında, annesinin hayal ettiğinden de güzel olduğunu söylemesi bir bebeğin annesine olan koşulsuz sevgisinin bir göstergesi niteliğinde. Acaba bizim kültürümüze tamamen yabancı mı anlatılanlar? Bu soruya verdiğimiz cevap ölçüsünde etrafı sorgulayabiliriz. Ben bir an için iyi ki bu bir roman ve iyi ki ben o bebek değilim dedim.

Fındık KabuğuIan McEwan · Yapı Kredi Yayınları · 20171,098 okunma

·

171 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.