“Ey besleyici Toprak Ana, hepimizi bağrına basan sensin. Onlarla sen konuş, insanlara sen anlat!” Anlat ki savaşların açtığı yaralar yıllarca kapanmaz, anlat ki sevginin, huzurun olmadığı yerdir savaş.. Er meydanına yiğitleri gönderir analar da döktükleri gözyaşları içlerinedir sorulmaz hiç hesap. Yiğitler gittikten sonra dünyanın şerefini, kahramanlığını da versen dolar mı anasının yüreğinde o erin yeri, soğur mu sevdiğini toprağa veren o güzelin yüreği, boynuna en büyük madalyayı da taksan. Tolgonay ana sen ne yiğit kadınsın tüm erlerini toprağına feda ettin de acını yine de Toprak Anaya şikayet etmedin hiç. Yolunun toprağına kurban... Cengiz Aytmatov kitaplarını her okuduğumda içimi derdin en saf hali dolduruyor, diyorum ki acı nasıl bu kadar derin ama sade anlatılır. Nasıl bu kadar gönlünü taa içinden deşer de gerçekliğine ufacık bir su kattırmaz. Belki de onun yaşadığı dönemin acılarının büyüklüğü içine hiç abartı almayacak kadar büyüktü, bize taşan, yaşanmışlığın çok ötesinde hissiyat zirvesinde. Ne yapabiliyoruz ki savaşların olmadığı bir dünya hayal etmekten başka..

Toprak AnaCengiz Aytmatov · Ötüken Neşriyat · 202261,5bin okunma

··

8 görüntüleme

Ayşe Demir Nohutçu

@A_D_N ·

21 Mayıs 2020 02:05

Delmişti beni 😔

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kördüğüm