Adı bilinmeyen bir ülkenin, adı bilinmeyen bir şehrinde, tekelci burjuva ahlakının adı bilinmeyen insanlarını simgesel bir dille körlük metaforuyla anlatan Komünist yazarımız üstat saramago ; Beynine üvey evlat muamelesi yapan, körlüğü gözünde değil beyninde olan insanların tecrit edildiği karanlık bir dünyada, insanların yanı başında yaşanan
