Din, insan aklının hakimi; Mülkiyet, insan ihtiyaçlarının
hakimi; Hükümet de, insan davranışlarının hakimi olarak,
insanın köleliğinin kalesini ve onun getirdiği her tür korkuyu temsil ederler. Din! insanın aklına nasıl da hükmediyor, ruhunu nasıl aşağılıyor ve değersizleştiriyor. Tanrı her
şey, insan hiçbir şey, diyor din. Ama Tanrı o hiçlikten o kadar despotik, o kadar zalimce, o kadar acımasız, o kadar
hoşgörüsüz bir krallık yarattı ki, tanrılar ortaya çıktığından
beri dünyada yalnızca kasvet, gözyaşı ve kan hüküm sürüyor. Anarşizm, insanı bu kara canavara karşı isyana teşvik
eder. Anarşizm insana, kır aklının zincirlerini, çünkü kendin düşünüp kendin yargılamadığın sürece karanlığın tahakkümünden, ilerleme karşısındaki en büyük engelden
kurutulamayacaksın, der.