Her zaman Rus edebiyatını sevmişimdir. Çehov'un anlatımı duygusal anlamda erkeklerin basit bakış açısı gibi görünse de çok etkileyici idi. Ana karakter doktor Andrey Yefimıç sıradan biri, her gün aynı şeyleri yapan, aynı sıkıcı insan, fakat beklenmedik derecede derin düşünceli aynı zamanda. Akıl hastası Dmitriç ise sen hastaysan ben de senle hastayım dedirtecek akıllılıkta. Ben de delirsem nasıl olurdu diye düşünüyorum bu karakterle. "Her insan kendi kısır döngüsüne girdiğinde ölür aslında" basit ama derin bir cümle.
Kısa sürede okursunuz diyemeyeceğim, okurken biraz düşünüyorsunuz kendinizi. Ama keyifli bir kitap olmuş. Sonunu tahmin edebiliyorsunuz ama yine de vah vah dedim. Etkili, başarılı, öz.
