Merhaba herkes! Nasılsınız, nasıl gidiyor günleriniz? Karantinadayız evdeyiz filan ama 7/24 müsait olamıyoruz ek olarak çoğu zaman gün yetmiyor. Size de oluyor mu bilmiyorum ama erken kalksam da durum pek değişmiyor. Uzun zamandır inceleme yapamıyordum, 19 Mayıs’a isabet ettirdik. Yaşasın! 19 Mayıs Gençlik ve Spor Bayramımız Kutlu Olsun! “19 Mayıs’ta üniformam ile ayakbastım Samsun’a; 30 Ağustos’ta cennet vatan ile döndüm sana.” Diyor canım Atatürk. Sahip çıkalım değerlerimize ve bayramlarımıza. Bugün hakkında naçizane fikir belirteceğim kitap, Yüreğin Pedagojisi ya da orijinal adıyla; ‘Bir Mango Ağacının Altında’ kitabı eğitimci Paulo’nun denemesi olarak da adlandırılabilir. Her şeyden bahsetmiş kitapta. Her başlık var, hap gibi, bir başlığı okuyorsunuz NZT-49 almış gibi hissediyorsunuz. Gerçekten! Merak eden okusun inanmıyorsa ne diyeyim… Kitabı aslında arka kapağındaki bir cümle çok güzel özetlemiş: “ İsyan etmenin, sorgulamanın, bilmenin ve yitirilmeyen umutların içten anlatısı.” Brezilya tarihi, demokrasi mücadelesi, sağ sol ayrımları, eğitim, kapitalizm, sürgün her şey var kitapta. Kendince bir sözlük hazırlamış yazarımız, her kelime bizim bildiğimiz anlamlara gelmiyor. En sevdiğim! Gerçi biraz romantik olacak ama Varolmanın Dayanılmaz Hafifliği kitabında çok güzel bir paragraf vardı. Onu okuyunca yanına yazdığım cümle; ‘O zaman yeni insanlarla yeni bir sözcük mü yazacağız anlamını beraber belirlediğimiz, yoksa yanlış anlaşılmalarda boğulacak mıyız’ olmuştu. Kitap alıntısına gelirsem de; “ İnsan henüz epeyce gençse ve yaşam denen müzik parçası hala açılış notalarındaysa, yaşamın şurasını burasını değiştirip yeniden yazabilir, karşısındakiyle motif değiş-tokuşu yapabilir; ama Franz ile Sabina gibi daha geç yaşta karşılaşan iki insanın müzik parçaları az çok tamamlanmıştır ve her motif, her eşya, her sözcük her biri için farklı anlam taşır.’ Çok doğru ve çok güzeldi, Camdaki Kız’ı okuyunca da benzer kalıplaşmış şemaları görebiliriz ama yazarın daha akademik ve teorik bir şeyde yeni bir şey ortaya atması dili biraz ağırlaştırmıştı. Bazı yerlere iki kere okuyup düşünmek dışında pek bir zararını görmedim. Dili sade ama anlaması da bir o kadar girift. Sevdim ama, yazarın bende Ezilenlerin Pedagojisi kitabı da mevcut. Araya roman sıkıştırıp ona da bakacağım. Kitapta çok yerin altını çizdiğim ve paragrafları işaretlediğim için ne bu incelemeye ne de direkt alıntı olarak ekleyemiyorum ama ara ara yazacağım, herkes faydalanmalı. Özellikle bahsettiği siyasi konjonktür ve sağ- sol ayrımları, aday seçim pratikleri kesinlikle tartışmalı bir şekilde okunmalı kanaatindeyim. Kapitalizm eleştirilerine de bayıldım. Kitabı özetleyecek tek kelime ‘Umut’ olabilir. Kendisi umutlu, bu umutla da sürgün yıllarını anlamlı kılmış, eğitimde öncü kişilerden biri olmuş, çeşitli ülkelerin eğitimin başına kaptan olmuş…. Umut anlayışını Tanrı inancıyla da karşılaştırmalı olarak vermiş ve asla boş bir balon değil, ders çıkartmalı ve eklemeli bir umuttan bahsediyor. Ne zaman isterseniz o zaman okuyabileceğiniz bir kitap. Keyifli okumalar.

Yüreğin PedagojisiPaulo Freire · Ütopya Yayınevi · 201460 okunma

··

124 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.