Sözler ve fikirler birbirlerinden aynlamazlar. Tanrı'yı ifade
eden bir sözcük olmadan, Tanrı fikrine sahip olamazsınız. O
halde, OM sözcüğünü kullanmanın niçin gerekli olduğu da ortaya çıkıyor: Çünkü Tanrı, evrenin temel unsurudur. Bu nedenle bütün seslerin en temel, en doğal ve en anlamlı olanıyla ifade edilmelidir. Hindular bu sesin OM hecesi (veya daha doğru telaf
fuz edildiğinde AUM hecesi) olduğunu iddia ederler. Swami
Vivekananda'ya göre: İlk harf (A) dilin hiçbir yere temas etme
den telaffuz ettiği anahtar, kök sestir. (M) harfi, dudaklar ka
palı iken oluşan, hecenin son sesidir. Ve (U) harfi, ses tahtası
denen kökten, ağızm ucuna yuvarlanarak gelen sestir. Böyle
likle, OM hecesi, ses yaratma olgusunun tümünü ifade eder.
İçimizden birinin fonotik yönden bu varsayıma karşı çıkmaya
çalışması, hiçbir anlam taşımaz. Çünkü OM hecesi, çağlan aşa
rak günümüze kadar ulaşan ve Tanrı için kullanılmış hemen 52
hemen en eski sözcüktür. Milyonlarca insan tarafından, hiçbir
özel niteliği ima etmeyen, hiçbir özel ilâha değinmeyen ve da
ima en evrensel anlamda kullanılmış olan bir hecedir.