Murakami’den okuduğum ilk kitap İmkansızın Şarkısı oldu. Yazarla tanışmak için yanlış bir kitap seçtiğimi düşünüyorum. Bir şans daha vermek için önerebileceğiniz kitap varsa çok sevinirim. Belki içinde bulunduğum ruh halinden belki de yaşadığımız karantina döneminden kaynaklı seçemiyorum, tek bildiğim zamanı değildi. Kesinlikle çok akıcı bir kitaptı. Elimde sürünmedi. Sadece okuduğum süreçte ruhen daraldım. Toru’nun yaşadığı yalnızlık hali evden çıkamadığımız bu günlerde ilmek ilmek içime işledi. Kitapları okumaktan çok yaşamayı sevdiğim için, karakterlerin içine kapanıklığı, yaşadıkları psikolojik buhranlar ve yüzeye çıkan intihar düşünceleriyle bunaldım. Onlar kadar ben de içime kapandım. Bu duyguları yaşamaktan ziyade hayata biraz daha pozitif gözlerle bakan neşeli kitaplar okumayı tercih ederdim. Hepimizin ihtiyacının bu yönde olduğunu düşünüyorum, en azından bu süreç için. Eğer benim gibi karakterlerle yaşayan bir okursanız, ŞİMDİLİK, okumamanızı tavsiye ediyorum. Kesinlikle kötü bir kitap olduğunu söylemiyorum. Aksine içinde kendimi bulduğum cümleler çok fazlaydı. Sadece zamanı değil. En azından benim için değildi.
Dipnot : Spoiler içerebilir, Naokonun iyileşmek için hiçbir çaba göstermemesi ve bir türlü de ellerini Toru’nun üstünden çekmemesi beni çok sinirlendirdi. Şimdiye dek bu denli sinirlendiğim bir kitap karakteri daha olmamıştı.
İmkansızın Şarkısı 
Haruki Murakami
·
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.