İlahi Leporella! Başlarda çok güldüm sana, öfkelendim, ayıpladım ama.. sonra..
Senin benzerin bir sürü örnek var toplumda. Hissetmeye aç, bir uyanışa muhtaç, ama uyandırıldığı takdirde en az herkes kadar duygu barındıran.
Spoiler vermeden fikir vermek gerekirse ben çok sevdim bu hikayeyi. Hatta Zweig’ın en sevdiğim eserleri arasına girdi diyebilirim. Bir de bu yazarı ne kadar sevdiğimi ve özlediğimi hatırlattı bu kitap bana. Sepete şimdi bir kaç tane daha attım okumadıklarımdan :) en kısa zamanda tekrar kavuşacağım hisli yazarıma.
