O günü, o sevgiliyi, o aşkı, o mutluluğu,
o başarıyı, o gücü, o cesareti hemen, şimdi, bugün değil yarınlarda bulmak umuduyla ertelenen, hep beklemekle geçirilen anlar...
Bu yolculuk neden bu kadar kısa sürdü?Daha ne kadar burnunu cama dayayıp bekleyeceksin?
Yorgunsun, tatsızsın, çok üşüyorsun, üşütüyor bugünkü hava...
Öyle soğuk,sen de havanda değilsin.
Günlerce, haftalarca, belki de sonsuzca kıvrılabilirsin sımsıcak bir köşeye...
Ayaklarının altından kayıp gidiyor sanki asfalt yollar...
Zamanın hayli gerisinde kalan hiç erişemediğin belki de erisemeyeceğin yarınlar kadar uzak geliyor o dünler öyle degil mi?Öyleyse neden hala bu beklemeler?
Hadi, şimdi! Silkin, aç gözlerini ve yaşamaya başla ki zamanı yakala, kaybolmasın.