"Hayatımız akıp giderken neredeyse her gün birileriyle ya da bir şeylerle savaş halindeyiz. İnsan olmak, bir arada huzurlu yaşamak ne kadar zor... Her yerde ego çatışmaları, üstünlük kurma kaygıları, karı koca geçimsizlikleri, ast üst ilişkileri, güvenilen dağlara karlar yağmasıyla sonuçlanan bir ton ilişki... Kimseyi ötekileştirmeden, yaradılışa saygı duyarak yolumuzda yürümemiz gerekirken, insanlar birbirlerinin inançlarına ya da türlü türlü alışkanlıklarına göre yargılıyorlar. Sonucunda bunlar mezhepler arası çatışmalara, dini sürtüşmelere, ırklar arası savaşlara dönüşüyor. Bu yüzyıla kadar birçok imparatorluk kurulup yıkılmış, zaman girdabından çıkmayı başarabilmiş birçok düşünür hayatı etkilemiş, her biri ekonomiyi ve patikaları etkileyecek, kültürlere etki edecek kalıcı güce sahip teknolojik gelişme sağlanmış olmasına rağmen nasıl olur da hala dünyanın yarısına yakını savaş ve fakirlikle cebelleşirken, diğer yarısı rahat bir hayat sürüyor? Maalesef bu savaşlarda olan en çok masumlara oluyor. <ölen çocukların surat ifadeleri aklımdan bir türlü çıkmıyor. Ben bu yaşıma kadar güçlünün yanında, güçsüzün söz söyleme hakkı olmadığını öğrendim."
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.