Hasan Ali Toptaş’ın okuduğum ilk kitabı oldu “Gölgesizler”. Küçücük bir berber dükkanında başlayıp; bir köyü, sıra dağları ve koca çınar ağacını içine alan bir hikayeye. Kurgu girift ama dil bir o kadar yalın. Köyün berberi Cıngıl Nuri’nin kaybolması ile karışan ortalık bir daha iflah olmuyor ve ardı arkası kesilmeyen olaylarla köy sürekli bir hareket halinde yaşıyor. Cıngıl Nuri neden, nereye, nasıl gitti soruları bir çözüm bulamadan, köyün en güzel kızı Güvercin kayboluyor. Kitabı okurken hiçbir karaktere kendimi ait hissedemedim, ki bu çok nadir olur. Hakikaten bu köy kimsesiz, ıssız, gölgesiz. Peki sence sen var mısın? Nefes almak, varım demeye yeter mi? Görebiliyor musun? Farkına varabiliyor musun çevrende olup bitenin? “Masum ulan o, vurmayın!” diyebiliyor musun gariban haksızlığa uğrarken? “Bırakın Güvercinleri uçsunlar” diyebiliyor musun? Kitap ile ilgili yazacak o kadar çok şey var ki ama sanki ne yazsam bir yerden okuma heyecanını bozacak tüyo vereceğim gibi geliyor vazgeçiyorum. Son olarak; “Ayı”larınızdan da “dayı”larınızdan da bıktık artık.

GölgesizlerHasan Ali Toptaş · Everest Yayınları · 202012,7bin okunma

·

6 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Buket