Akılcılık, deneysel ve yararcı olduğunu kanıtlayarak, algılanabilir dünyayı ve insanın etkinliğini kendi alanı ilan ederek, içinde doğrulanması imkansız varsayımlardan başka bir şey görmediği metafiziği ıskartaya çıkarıyordu. 1787'de Kant, Saf Aklın Eleştirisı"nde "kendinde şeylerin" bilinmez olduğunu henüz açıklamıştı ve Laplace "Şeylerin temel nedenleri ve öz doğaları, bizim için ebediyen bilinmez olarak kalacaktır" diye yazacaktı. Böylelikle akılcılık olumlu bir felsefeye dönüşme eğilimindeydi ama genel zihniyetin oraya varabilmesi için daha fazla şey gerekiyordu.
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.