Allah'ım bu adam hangi CEO filminin absürt sahnesinden önüme düşmüştü? Takım elbise bile üretildi üretileli
böyle asalet görmemiş gibi şımarıyordu. Bu haliyle dev bir çocuk gibi huysuzlanıyor, sinirliyken bile gülmek istediğim ender anlardan birini bana sunuyordu. Ama tabi ki yapmadım,
bunun yerine çok kızgın olan kaşlarımı daha da çatarak gerilemesi için bekledim.
Öküz adam, gerilemedi. Hatta elleri kollarımdaki narin tutuşta asılı kalmıştı. Kızardığımı, titrediğimi hissettiğine emindim ama buna rağmen bırakmıyordu. Sanki kollarımı bırakırsa, bir daha tutamayacağı yıllanmış sevdalısı gibi tedirgin bakıyordu yüzüme. Ya da düşecek miyim diye kestirmeye çalışıyordu sanırım!
Ah ben ve senaryolarım!
Ama. Garipti işte.
Yüzünü bile ilk defa gördüğüm bir adamla karşılıklı durmuş,
hem de tamamen tesadüf olarak gelişen durumla çene çalmaya çalışıyordum. Bu halim garip değil miydi?
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.