Öncelikle bu kitabı okumama vesile olan Rüveyda hocama çok teşekkür ediyorum. Kitabın başlığından yola çıkmak istiyorum. Oyuncak tamirhanesi. Oyuncak ne demek çocukların gözünde? sadece bir nesneden ibaret mi sizce? değil. Eski veya yeni, gıcır gıcır ve ya yıpranmış, çocukların oyuncakları bir nesne değil bir özne olarak algıladıklarını; onların bir "teşahhus" verdiklerini, onlara birer "kişi" gözüyle baktıklarını ve onlara bu şekilde bir hemhal oluş yaşadıklarını biliyor muydunuz? Gelin görün ki, içindeki her şeyin de gelip geçici olduğu bu fani dünyada hiçbir şey kararında kalmadığı gibi, oyuncaklar da olduğu gibi kalmıyor. günün birinde ya kırılıyor, ya dağılıyor, ya da bozuluyor. İşte böyle bir anda, o güne kadar beraber gezip beraber oynadıkları, konuşup dertleştikleri, beraber sofraya oturdukları, hatta ""lokmalarını paylaştıkları"" ve beraber uyudukları oyuncaklardan ayrı düşmek durumunda kalmanın Hüsnü ile çocukların gözlerinden dökülen yaşlar rikkatime dokunuyor. Ama en çok da, bu hüznü bastırmak yahut bu hüznü tercümanı olan ağlayışları susturmak için annelerin, babaların söyledikleri... " Merak etme, yenisini alırız" sen hiç ağlama sakın. "yarın gider oyuncakçıdan aynısından alırız." Çocuk "ben aynısını istemiyorum, ben bunu istiyorum." derken yeterince açık, yeterince büyük, yeterince insanca bir mesaj veriyor oysa. ama buna rağmen, kocaman kafalarından aynı nakarat: "yenisini alırız dedik ya oğlum" "yarın gider aynısından alırız diyoruz ya kızım" Bu sözleri ise, ne yalan söyleyeyim, rikkatimden öte, sinirimi dokunuyor. Küçük kalplerinde büyüdüğümüzde de korumamız ve Baki-i zülcelal adına kullanmamız gereken bir büyük hakikatı taşıyor çocuklar... Aynı oyuncakçıdan alınacak aynı oyuncağın aynısı değil, ona ona benzeyen bir başkası olduğunu pekâlâ farkındalar. "Yenisini alırız" telkini ile büyütülmüş ve her şeyin Bir delinin bir aynısının bir yenisinin muadili'nin, bir aynası'nın, bir yenisi' bin mevcut olduğuna inandırılmış çocukların büyüklerinde yapıp ettiklerini de görüyoruz zira. Dün bozulan oyuncağın tamirini değil yenisine yönlendirilmiş çocuklar, bugünü bozulan dostların tamirine değil, yenisini yönlendiriliyor çünkü. Filan arkadaşını arar mı bozuldu? üzülme canım yenisini alırsın. Filan dostun kalbi sana ırık mı? merak etme, henüz kırmadın bir kalbi dost edini versin, olsun bitsin. Evliliğinde işlerin ters mi gidiyor? boşanıver canım yenisini bulursun. ( Alıntı) sonra da hayıflanıyoruz ve gelecekten şikayetçi oluyoruz. sen kendi çocuğuna bakmayı bilmiyorsan gelecekten şikayetçi olamazsın. hani derler ya İlk eğitim ailede başlar annede babada başlar. DOĞRU çocuk sadece doğurmak değildir. çocuk senin en güzel 20 yıldır vermek demektir. bilir misin en güzel okumak nedir? bebek yüzünü okumak demektir o masum, tatlı, pürüzsüz, nur yüzlü okumak demektir. Bir de çocuklara verilen işkence zulüm acı... Son olarak aslında kitap herşeyden bahsediyor ben sad ve bu konuyu ele aldım. Hayalimden daha üstün bir kitaptı. Bilmenizi isterim...

Oyuncak TamirhanesiMetin Karabaşoğlu · Nesil Yayınları · 2011963 okunma

··

45 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

@Sohec ·

Teşekkür ederim :-)

@1Sultann ·

Elline sağlık incelemen çok güzel olmuş 🌸 Devamınıda beklerim inşallah 😉

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.