VEDA
Hani o, bırakıp giderken seni;
Bu öksüz tavrını takmayacaktın?
Alnına koyarken veda buseni,
Yüzüne bu türlü bakmayacaktın!
Hani ey gözlerim, bu son vedada,
Yolunu kaybeden yolcunun dağda,
Birini çağırmak için imdada
Yaktığı ateşi yakmayacaktın.
Gelse de en acı sözler dilime,
Uçacak sanırdım birkaç kelime...
Bir alev halinde düştün elime,
Hani ey gözyaşım, akmayacaktın?
Orhan Seyfi Orhon
Sayfa 641Kitabı okudu
·
16 görüntüleme
Eşini kanserden kaybedip ardından kızı da kanser olan ve kızına ağlamamak için söz veren ama istemesede kızının mezarında gözünden yaşlar akan bir babanın yazdığı şiirdir...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.