''Isabella.'' Tam adımı söyledi ve serbest olan eliyle saçlarımı okşadı. O bana dokununca bütün bedenim ürperdi. ''Bella, eğer sana zarar verirsem yaşayamam. Bunun bana nasıl işkence ettiğini tahmin edemezsin.''Başını eğdi, yine utanmıştı. ''Seni öyle hareketsiz, bembeyaz, soğuk düşünmek... Bir daha kızarmayacağını bilmek... Benimle ilgili bir şeyler hissettiğinde gözlerindeki parıltıyı göremeyecek olmak... Buna dayanamazdım.'' Parıldayan gözleriyle bana baktı. '' Sen şu anda benim için hayattaki en önemli şeysin. Hiçbir şey benim için bu kadar önemli olmamıştı.''
(...)
''Ne hissettiğimi biliyorsun,'' dedim sonunda. ''Gördüğün gibi buradayım... Bu da senden uzak kalmaktansa ölmeyi tercih edeceğim anlamına geliyor.'' Kaşlarımı çattım. ''Ben geri zekalıyım.''
''Sen geri zekalısın,'' diye onayladı gülerek.
·
65 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.