Size sadece çocukluğundan bu yana gözü yükseklerde olmayan en büyük hayali kalabalık bir aile kurmak isteyen İffett'ten bahsetmek istiyorum. Çocukken dinlediği destansı bir aşk var. Ve aşk uğruna sırf sevdiği kadının namusuna laf gelmesin diye kendini feda eden bir İsmail var o destanda. İffet bir gün aşık olursa, İsmail gibi fedakarlıktan kaçınmayacağını, aşkın her türlü fedakarlığa değdiğini düşünüyor. Yıllar sonra bir iş adamının çocuklarına ders veriyor. Evin hanımı ölmüş ve evdeki üvey anne Vedia hiç sevilmiyor. Bir zaman sonra İffet ile aşk yaşamaya başlıyorlar. Bir nevi Aşk-ı Memnu diyebiliriz. Fakat İffet yakalanacakları gün Vedai'ya söz gelmemesi için evin kasasını kırıp para çalıyor. Eve hırsızlık için girdiğini söylüyor . Hırsızlık damgasını yiyyor. Yıllarca sürekli hırsızlık yaptığı çaldığı her kapıda yüzüne vuruluyor. Öyle ki öz abisinin evinde bir gece misafirken yengesi hızla odanın kapısını çalıp yeğeninin oyuncağının odada kaldığını söylüyor acele acele odadan çıkarken elmas gerdanlığı düşürüyor. Öyle hale geliyor ki yiyecek ekmek bulamıyor. Yıllar sonra çiftlikleri satılıyor yüklü bir para geçiyor eline. Arkadaşı Celal'in yardımı ile kendine çeki düzen veriyor . Yıllar sonra bir tren istasyonunda Vedia ile karşılaşıyorlar fakat iki yabancı gibi konuşuyorlar.İffet çekinerek eşini çocuklarını soruyor. Vedia ayrıldıklarını söylüyor. İffet ona olan aşkının bitmediğini anlıyor ve tekrar görüşmek için mektup yazıyor. Vedia bir on dakikalığına geliyor, gözü sürekli saatte ve konuşurken yüzüne bakmıyor. Iffet'e evlenme teklif ediyor, birbirlerine olan aşkları ile yasaksız özgürce mutlu olacaklarının hayalini kuruyor .Vedia ise kabul etmiyor. Önce yaşlılığı ondan daha büyük olduğunu bahane ediyor ama asıl mesele anlaşılıyor. Vaktiyle o evde yaşadıkları ortaya çıkmasın diye İffet hırsızlık damgasını üstüne almayı göze almıştı fakat Vedia şimdi evlenirlerse bunun herkesçe anlaşılacağı için istemiyor, hayatını uğruna feda eden adamı istemiyordu. İffet anladı ki Vedia eski Vedia değil . Ve kendi kendine son cümlesi şu oldu; " Bir kere daha yüzüme bakmaya cesaret edemeden yanımdan uzaklaştı.Hayatımı bir vehme kurban etmiştim " ....

DamgaReşat Nuri Güntekin · İnkılâp Kitabevi · 20173,300 okunma

·

146 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.