Benim Kara Defterim, karanlığın en tenha kalabalığına bırakılan masum bir çocuğun gülümsemesi gibi çok güzel ve enfusi şiirlerle doyurdu beni..
Şiirler serbest ölçü ile yazılmış olsa bile çoğu şiirde deruni bir kuyudan haykırış musikisini duymak ayrı bir tat bıraktı dimağımda..
Ayrıca şiirlerin sonunda bizi karşılayan paragrafcıklar, adeta şairin şiire vurulan bir mührü gibi olmuş ve aynı zamanda şiirin tek cümlesine sığdırılan şiirin öyküsü gibi olmuş..
Var ol Şair!!!
