Yazarın en iyi hikayelerinin seçkisi niteliğindeki kitabın önsözünde; onun 'olay aktarıcısı yazar' olduğu ve eylemi aktarmakla yetinirken onu tetikleyip besleyen koşulların, karakterlerin derinliklerinde ince ince işlenerek kendiliğinden çıkagelen tutkuların, kırılmaların, dramatik yarılmalarla trajedik oluşumların anlatıcısı olmak gibi yazarlığın ancak zanaatçı yanını ele veren basit, sıradan , orta malı anlatımlara , söylemlere asla sığınmadan olayları açık açık anlattığı, ama bunların kavramsal açıdan nirengi yapılabilecek yanlarını da tam tersine gizlediği vurgulanıyor.
Kitaba adını veren ve İstanbul Taksim anısının da yer aldığı ilk hikaye ile muhtemelen intihar eden babasına göndermelerde bulunduğu ve kuşaklar arası baba-oğul ilişkilerini ele aldığı 'Babalar ve oğullar' hikayelerini beğendim.
Açıkçası diğerleri yazarın hoşlandığı avcılık ve bir süre bulunduğu savaş hakkında olanlar. Hemingway eserlerini yaşadığı olaylardan kurgulamış . Anlattıkları çoğu yerde kesintiye uğramış veya sonuçsuz kalmış gibi. Bu yönüyle BAZI romanlarının neden daha başarılı olduğu açıklanabilir. . #yaşlıadamvedeniz ile #çanlarkiminiçinçalıyor adlı başyapıtlarında sanatının zirvesine çıkışlar ve bohem hayatın betimlendiği #güneşdedoğar'daki inişler gibi.