Arthur Schopenhauer (d. 1788, Danzig -ö. 1860, Frankfurt am Main) Ünlü Alman filozofu. 1813'te Jena'da Über die vierfache Wurzel des Satzes vom Zureichender Grunde (Yeterli Sebebin Dörtlü Kö kü) adlı bir tez savundu ve 1818'de büyük eseri Die Welt als Wille und Vorstellung'u (İstenç ve Tasarım Olarak Dünya) yayımlandı. Berlin Ünivesitesi'nde doçent oldu (1820); 1831'de öğretim üyeliğinden ayrılarak Frankfurt'ta münzevi bir hayat yaşadı; alaycı ve nükteli eserleri arasında, Über den Willer> in der Natur (Tabiatta İrade Üstüne) [1836], Über die Freiheit des Menschlichen Wil!ens {İnsan İradesinin Hürriyeti Üstüne) (1839), Die beiden Grund- probleme der Ethik (Ahlakın İki Temel Meselesi) (1841), Parergaund Paralipomena (1851) yer alır. İki eseri ise ölümünden sonra yayımlandı; Yaşam Bilgeliği Üzerine Aforizmalar, Düşünceler ve Fragmanlar. Schopenhauer felsefesi, hem Kant idealizmine hem de Hint filozoflarına dayanır. Bütün doktrinini, özneyi de nesneyi de kapsayan tasavvur (Vorstellung) ve irade gücü kavramı üstüne kurar. Dünya bir tasavvurdur, yani o, akılda tasavvur edildiğinden başka bir şekilde düşünülemez (idealizm). Schopenhauer, bu fenomen ler dünyasının dayanağına, "irade" (istenç) adını verir ve her kuv veti bir irade olarak görür (iradecilik). Bu irade varlıklarda, yaşama isteği veya yok etme sebeplerine karşı direnme ve onlara hâkim olma eğilimi olarak belirir. Zekâ bile yaşama isteğinin hizmetindedir; bununla birlikte, insan, her yaşantıda ve çabada kötülük ve acının bulunduğunu anlayınca, yaşama isteğinden kendini gene zekâ yoluyla kurtarabilecektir. Bu, hayat şartlarının karamsar bir analizidir ve Schopenhauer, kendisine ün sağlayan keskin zekâsını ve acı belagatini bu konuda ortaya koymuştur. Schopen- hauer'in ahlakı, insanların özdeşliğinden ileri gelen acıma duygusuna dayanır.

Hayatın AnlamıArthur Schopenhauer · Say Yayınları · 20102,864 okunma

·

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Epiktetos