Ya hedefimiz her gün, güne şükranla, neşeyle, enerjik olarak başlamaksa? O zaman Pazartesi sendromu diye bir şey kalır mı? Bu arada acaba sahip olduğunu zanettiğin Pazartesi sendromu sana mı ait gerçekten, yoksa onu da mı başkalarından satın aldın? Eğer böyle bir sendromun varsa; "Ben bugün başkalarının Pazartesi sendromlarını satın almadan haftaya başlasam acaba nasıl bir hafta geçiririm?" Diye sorsan ve bir baksan o haftan nasıl geçiyor? Bir başka soru; "Her günün bir macera olabileceğini idrak etsem neler değişir?"