Kinyas ve kayra ... Bir yeraltı edebiyatı daha bitmiş bulunmakta benim için. Kitabın ortalarına doğru artik nefret ettiğim ve yazardan kuşkulanmaya başladığım ilk kitap aynı zamanda. Çünkü bir insanın bu kadar kötülük dolu cümleler kurması normal değildi benim için. Zaten kinyas ve kayra çok çok anormal iki arkadaş. Arkadas bile değiller hatta, sadece birbirlerine ihtiyaçları var diye düşündüm kitabın sonuna kadar. Çünkü işleri bittiği anda birbirlerini acimadan öldürebilirler diye düşünüyordum. Ama kayra bu fikrimi tuğladan duvarlar gibi yıktı. Kinyas gittiğinde dahi onu arkasından vurmadı. Ve en çok şaşırdığım yer oldu kesinlikle çünkü saf bir nefret vardı karşımda adı kayra olan ama o bile vurmamıştı kinyasi sırtından. Bu yüzden en çok onun mutlu olmasını istedim kitaba başladığım andan itibaren hep onu kinyastan önde tuttum. Ikisi de kötüydü evet ama kinyas daha bir kötüydü yaptıkları ile gözümde. Ikisi de cezayı hakediyordu bence ama kimse ceza almadı ikisi de istediği sonu yaşadı. Kayranin hikayesi hep bir farklı ve merak dolu oldu. Neler yapacaktı?vazgeçecek miydi? Yada istediği sonu yaşayacak mıydı? Hep bu merakla okudum ve kinyasin sonundan çok çok daha fazla etkiledi beni. Hatta o kadar üzüldüm ki sonunu okurken oysa çok istemiştim ceza çekmesini. Kayra hep bir farklıydı benim için. O yüzden futboldaki taraftar gibi hissettim bazen kendimi. Ve kinyas, mutluluğu seçen hayatı seçen kinyas. Onun asla tam olarak yaşadığı hayata uyum sağlayabileceğini düşünmüyorum. Belki yaşamayı seçti, belki normal olacak ama eksik olacağını hep hissettim icimde. Kayrayi bırakmak onun için en doğru tercihti. Ama kayrayi bile üzdü gidişi. Bu yüzden ben de üzüldüm. Her şeye rağmen yani kitabin ilk yarisina rağmen, kitap kinyas ve kayra ayrıldıktan sonra başladı benim için. O andan sonra hep bir merak Ve heyecanla okudum. Ve iyiki okumuşum. Kitabın en begendigim yeri iki sonda yazan cümlelerdi. Kayra "hiçbir şey yok" diyerek hayata gözlerini kapatırken; Kinyas "Her şey var" diyerek hayata gözlerini açması en anormal ve en güzel sonlardan biriydi. Başka bir son düşünemezdim. Seçimler ancak bu kadar iyi anlatılır kelimelerle. Bu yazıyı bitirirken de bende hep ayrı bir yeri kalacağını bildirmek isterim kinyas ve kayraya... Hoscakal kayra... Hoşgeldin kinyas....