Hayatimda okudugum en sıkıcı kitap. Bilgi ve icerik olarak orta halli. Fakat dil ve uslup asiri kotu. Kullanilan yapmacik kelimeler, yersiz tamlama ve betimlemeler, akici olmayan tarz, insani kitap okumaktan sogutacak kadar berbat...
Ahmed Hamdi'de tam bir Cumhuriyet aydininin kafa karisikligini gormek mumkun. Bir tarafta gecmise ve dini konulara olan ilgi ve hayranligi, diger tarafta yeni rejime eli mahkum olmanin getirdigi "zorunlu sevdalilik" hali...Tam bir kesmekes...Bu kitabi okumanin en iyi tarafi kisa olmasi, nihayetinde bitmesi ve bittiginde edindigin inanilmaz ferahlama hissi...Abartiyor muyum? Oku da gor...