"Söylemem laxım, bu yaşta ağır geldi. Yorgun kalbim nasıl kaldıracak bilmiyorum. Çaresizliği öğrenmenin yaşı da olmuyormuş. Sanırdım ki çaresizlik bir zayıflık anıdır. Oysa ne kadar insani bir şeymiş. Sokak köpeğinin bakışındaki hüzünmüş çaresizlik. Kaybetmiş bir adamın donuk bakışlarındaymış çaresizlik. Herşeye gücü yeten adamın kalbine söz dinletememesiymiş çaresizlik. En zoru da galiba çaresizlik paylaşılmazmış. Yalnızlığın en hain anıymış çaresizlik. Şimdi o en hain andayım. Herşey ne kadar da yabancılaştı. Hayat ne kadar da sıradanlaştı. Neye baksam manasız, nereye gitsem ulaşılmax. "
Sayfa 84Kitabı okudu
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.