İnsanlar tavuk, inek, domuz diye adlandırdığımız hayvanlarla bir anlaşma yaptı: sizi koruyacağız, size yiyecek vereceğiz vs, karşılığında iş gücünüzden faydalanacak, süt ve yumurtanızı alacak ve zaman zaman sizi kesip yiyeceğiz.
İşin acı tarafı hem yiyoruz, acı çektirerek yaşamalarını sağlıyoruz hem de kendimizi haklı çıkarıcak gerekçeler arıyoruz.
—Sana acı çektirdim öldürüp yedim ama bi sor neden?
—Neden?
—Çünkü ben açım. Ve senin hislerin umrumda değil.
Bu, bildik hayvan rızası efsanesinin post-darwinci bir uyarlamasıdır. Besiciler, işlerinin bir parçası olan şiddetle ilgili bu savunmaya sığınır ve besicilik okullarının müfredatında bu söylem yer alır.