Tanpınar'ın ifadesiyle Türkçe'nin güzellik sınırlarını tespit eden Dîvan Edebiyatımız neden horlandı? Neden unutturulmak istendi? Çünkü Dîvan Edebiyatımızın birinci kaynağı Kur'an'ı Kerim'di, ikinci kaynağı Hadîs-i Nebevî idi.Yani peygamber sözleriydi.Üçüncü kaynağı Kısâs-ı Enbiyâ idi.Yani peygamberler tarihiydi.Sonra Şemâil-i Şerif idi.Mirâciye, Hâriciye, Mûcizât-ı Nebî idi.Dördüncü kaynağı evliyâ menkıbeleriydi.Beşinci kaynağı tasavvuftu.