Ben sevdim eller alsın!
Dublörün Dilemması(İkilemi)
Bugüne kadar hiç Murat Menteş okumamış biri olarak açılışı bu kitapla yaptım. Afili Filintalar ekibinden Emrah Serbes, Alper Canıgüz’ü daha önceden okuduğum için büyük bir şok yaşamadım. Lakin bunlardan birini okumamış olsaydım “ben ne okudum öyle?” diye hafiften bir afallardım
Nuh Tufan, İbrahim Kurban, Umur Samaz, Su Samaz, Ferruh Ferman kahramanların isimleri de kitap kadar tuhaftı. Yazarın bir kaç röportajını kitabı bitirince okudum. Değişik bir tarzı olunca meraklandım hâliyle.
Ara ara röportajlardan kesitlerle kafamdaki sorulara bulduğum yanıtları da paylaşacağım.
“Peki, yazma sürecinde karakterlerinizin isimleri nasıl doğuyor?
Karaktere uygun, akılda kalıcı, güzel isimler bulmaya çalışıyorum. Bir çocuk doğduğunda “Adıyla yaşasın” diye dua edilir. Ben de romanlarımdaki karakterlerin, adıyla yaşamasını gözetiyorum.”
Akılda epey kalıcı isimler gerçekten
Bu arada mekan isimleri, hastane isimleri yol isimleri yani anlayacağınız çoğu yerin adı tuhaf. Hasbelkader caddesi vardı.
Kitabımız yetimhanede yetişen, albino hastası Nuh Tufan’ın yaşamını(daha doğrusu tuhaf çevresini) konu alıyor. İbrahim Kurban ise zengin, dindar ve bilgili arkadaşımız. Okul içinde bu zatı şahaneler bir çete kuruyor: Afili Filintalar. Bu çete ile okulda tabiri caizse terör estiriyorlar. Arkadaşlıkları da böylece perçinlenerek büyüyor. Az geçip uz geçip bir zaman sonra üniversiteye geçiyorlar. Dedikodu tekniği ile meyve suyu fabrikası çökertme olsun, yan komşuları Umur Samaz’ın köpeği Havana’yı çalmak olsun birtakım absürt işler yapıyorlar.
Absürtlükte nirvanayı ise maske hazırlayıp Ferruh Ferman’ın yerine geçerek taçlandırıyorlar. Kitap epey saçma ve akıcı hatta trajikomik desek daha doğru.
Kitabı okudukça epey hakaret ufkumu genişlettim diyebilirim.
Boş zamanlarında, hafiften de sıkılıyorsanız sizi yormayacak eğlenceli bir kitap.
“• Romanlarınızın içinde mizahla birlikte öğretici ve nokta vuruşlar yapan atasözü niteliğinde belli başlı düşüncelere de yer veriyorsunuz. Murat Menteş için insan hayatı aslında bir trajikomik hadise mi?
Sizce öyle değil mi? Dünya, cennete çok benziyor. Fakat bizler ölüyoruz. Şu anda 7 milyar 300 milyon insan hayatta. 110 milyar insan ise ölmüş, toprağın altında. Yapabileceğimiz hiçbir şey yok. Ne ölüleri diriltebiliriz, ne de önümüzdeki 100 yıl içinde hepimizin öleceği gerçeğini değiştirebiliriz.”
Murat Menteş’in arada kitapta yer verdiği uyarlama atasözlerini(anlayana sivrisinek ve saz arkadaşları, anlamayana davul zurna ve cenaze marşları), deyimleri de ayrıyeten(Bunu yanlış yazmış olabilirim. TDK affetsin) sevdim.
Yabancı filmlerden, müziklerden, Türk filmlerinden tiratlar vardı. Özellikle kitabın girişi Cüneyt Arkın’la idi ve çok beğendim. Kitaba layık bir giriş olmuş. Alper Canıgüz’ün tabiriyle veda edeyim.
Ben sevdim eller alsın!
·
22 görüntüleme
Emeğinize sağlık,inceleme tadında bir alıntı paylaşımı olmuş.İnceleme bölümünde de paylaşabilirdiniz.Kitaplı günler dilerim.Keyifli okumalar✌️
Aslında inceleme yaptım lakin yanlış yere yazmışım. Sizin söylemenizle fark ettim. Neyse sağlık olsun.
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.