Kitap genel olarak Arap Dünyası üzerine yazılmış. Bu yüzden kapsamlı bir çözüm önerisi beklemeyen ama bugün Islamın en büyük sorunlarından biri olan siyasal islam ile ilgili yeterince etkili bir eleştiri sunuyor. Çok önemli bir entelektüel olmasına rağmen duyurucu bir çözüm sunamıyor. Günümüz klasikleşen aydınları(Çok azda olsa bunu aşmış isimler var) gibi. Geri kalmasında Gazali'nin etkisinin altını geniş bir şekilde çiziyor. Bu görüşe katılmakla birlikte bugün hiç Gazali okumayanların, yaşadığı dönemine hakim olan görüşleri söyledi diye eleştirenlere acıyorum. Bugün Gazali'yi eleştirecekseniz bir kitabını okuyup eleştirin. Yoksa acınacak hâlâ düşüyorsunuz.
Ibni Teymiyye cizgisi'ni de eleştirmiş fakat kendisi de Marksist olmasına rağmen Islam'a bakışı eleştirdiği Ibni Teymiyye çizgisinde. Oysa ilk başlarda dediği bir söz var: Islam, Cezairden Endonezya'ya farklılık içeren bir din çünkü islam kültürel yorumlanmaya izin verilen bir din demişti ama kitabın içeriğinde Arap olmayan müslümanları anlatırken tam ibni Teymiyye düşüncesinde anlatmış.
Demokrasi, laiklik gibi kavramlara çok az değinmiş haklıda Arap dünyasında ve günümüz islam dünyasında ilk konu olabilmesi zor bir durum. Çünkü modernitenin ve kapitalizmin içerisinde kaybolan bir kavram. Yine de yazar siyasal islami anlatırken laikliği altına sindirmiş.
